wijlen thOmas rumlus was een daklOze nijmegenaar.
'n jaar & 'n maand geleden Overleed hij
tOen het pand waar hij die n8 sliep in brand vlOOg.
thOmas heeft zich jarenlang ingezet
vOOr een sOcialer beleid rOndOm de daklOze medemens,
maar vOnd naar eigen zeggen weinig tOt g1 begrip & wederhOOr
bij de betrOkken instanzi[s als] iriszOrg.
in de zOmer van 2O1O sprak thOmas mij aan Over zijn 'missie'
en vrOeg Of 'k 'm 'r bij wilde helpen.
in eerdere blOgs, O.a. hier Op rOOfOfstars,
en indertijd Op het inmiddels ter ziele gegane hyves,
schreef 'k Over de cOntacten met iriszOrg [nijmegen],
m.n. met mensen van "sancta maria",
het Opvanghuis vOOr "zwerfjOngeren",
inmiddels OmgedOOpt tOt "vince"
en verhuisd naar de rand van nijmegen, nabij ubbergen.
vandaag,
bij't OpschOnen van m'n pc,
trOf ik thOmas' brief aan,
die hij indertijd naar O.a.
iriszOrg,
sancta maria[/vince] en
het m.f.c. [multifunctiOneel centrum] nijmegen
Opstuurde -
en waar hij naar eigen zeggen
weinig tOt g1 repliek Op kreeg.
Om de tekst niet verlOren te laten gaan,
bij deze in z'n geheel hierOnder gekOpieerd:
"Ik denk dat ik geen gehoor krijg bij Iriszorg, dus ik wil ze even onder druk zetten.
Ik wil dat Iriszorg weet dat ze niet zomaar van mij af zijn en dat ik per se wil dat ze het schorsingspercentage onder jongeren laten dalen. Of zij mijn ingediende concept nu aannemen of niet, ze moeten met een alternatief komen, want anders ga ik het ze zo lastig maken, dat willen ze niet weten. Ik heb toch niets te verliezen.
De meeste beroepsmensen zouden eens een tijd stage mogen lopen, wat mij betreft door een hele dag mee te lopen met daklozen hier. Dan dóén ze tenminste nog wat, dan leer je de kneepjes kennen van hoe je mensen van de straat, een dakloze, een junk of een alcoholist moet aanspreken. Vaak is het zo dat ze dat niet eens weten.
De gasten die niet bij Iriszorg in de instelling zitten, maar gewoon , bijvoorbeeld in het NUNN, die mogen het kasteeltje niet meer binnen.
Met Iriszorg ben je bezig, heb je een project ingediend en je hebt gezegd dat ze dat niet aannemen of dat ze moeilijk gaan doen, omdat Iriszorg niet van een dak- of thuisloze wil aannemen hoe het eigenlijk moet.
Want wij weten niks.
Iriszorg is voor mensen die een verslavingsprobleem hebben en een daklozenprobleem hebben, maar volgens mij is het meer voor verslavingszorg.
Dakloos en verslaafd zijn gaan helaas vaak samen.
De meeste beroepsmensen zouden eens een tijd stage mogen lopen, wat mij betreft door een hele dag mee te lopen met daklozen hier. Dan dóén ze tenminste nog wat, dan leer je de kneepjes kennen van hoe je mensen van de straat, een dakloze, een junk of een alcoholist moet aanspreken. Vaak is het zo dat ze dat niet eens weten.
De gasten die niet bij Iriszorg in de instelling zitten, maar gewoon , bijvoorbeeld in het NUNN, die mogen het kasteeltje niet meer binnen.
Met Iriszorg ben je bezig, heb je een project ingediend en je hebt gezegd dat ze dat niet aannemen of dat ze moeilijk gaan doen, omdat Iriszorg niet van een dak- of thuisloze wil aannemen hoe het eigenlijk moet.
Want wij weten niks.
Iriszorg is voor mensen die een verslavingsprobleem hebben en een daklozenprobleem hebben, maar volgens mij is het meer voor verslavingszorg.
Dakloos en verslaafd zijn gaan helaas vaak samen.
Vaak wanneer zij oplossingen hebben bedacht, dan is die oplossing zó laagbijdehands. Je voelt je eigenlijk gewoon in een hokje gezet worden. Niemand wil een cijfer zijn, niemand wil in een hokje gezet worden. Nou, dat wordt dus wel gedaan.
Ik denk dat Iriszorg moet gaan doen, ik vermoed ook dat Jona O., de assistent van de wethoudhouder, dat die een spelletje speelt met Iriszorg om mijn concept af te pakken, zodat ze hun eigen draai eraan kunnen geven. Zo van: het concept is gewoon goed, maar we willen eigenlijk gewoon geld eruit trekken. Dus wel Thomas proberen voor de gek te houden dat het goed is, alleen dat gebruiken wat zij goed vinden en dat wat ze niet goed vinden gewoon achterwege laten.
Mij gaat het er niet om dat ze mijn concept niet helemaal willen overnemen, mij gaat het erom dat ze iets doen tegen het schorsingsbeleid en met dit (interview) wil ik ze onder druk zetten.
Welk idee heb je ingediend?
Mijn voorstel is om in de zorginstellingen voor drugsverslaafde en/of dakloze jongeren tot 23 jaar een strafpuntensysteem in te voeren. Dit om het percentage van schorsingen omlaag te halen. Want bijna 80% van deze jongeren is wel eens geschorst, veel te vaak om onbenullige redenen: De één wordt geschorst omdat die een te grote bek heeft gehad, waar de leiding niet goed mee om lijkt te kunnen gaan (dan de jongere ervoor te schorsen), de ander wordt geschorst omdat hij uitgegaan is. In Santa Maria maken jongeren ook wel eens de fout om binnen de instelling te gaan blowen, maar daar zijn veel gekke jongens bij en daar durft de leiding niets tegen te doen, maar is er toevallig een sukkeltje bij die iets verkeerd doet, dan wordt die wèl aangepakt.
Mijn strafpuntensysteem. Dit heb ik opgezet , omdat ik al ongeveer 11 jaren in het cirquit zit van dak- en thuislozen. Af en aan zet ik me nu al 8 jaar in als vrijwilliger voor daklozen in het algemeen.
Ik heb meegeholpen aan de totstandkoming van het MFC (multifunctioneel centrum voor drugsverslaafden). Nu anderhalf jaar lang praten we één keer in de maand gezamenlijk over hoe we 'dat ding' in stand moeten houden. We hebben alles verteld hoe ze het moesten doen.
Het strafpuntensysteem werkt eigenlijk zo:
Ik denk dat Iriszorg moet gaan doen, ik vermoed ook dat Jona O., de assistent van de wethoudhouder, dat die een spelletje speelt met Iriszorg om mijn concept af te pakken, zodat ze hun eigen draai eraan kunnen geven. Zo van: het concept is gewoon goed, maar we willen eigenlijk gewoon geld eruit trekken. Dus wel Thomas proberen voor de gek te houden dat het goed is, alleen dat gebruiken wat zij goed vinden en dat wat ze niet goed vinden gewoon achterwege laten.
Mij gaat het er niet om dat ze mijn concept niet helemaal willen overnemen, mij gaat het erom dat ze iets doen tegen het schorsingsbeleid en met dit (interview) wil ik ze onder druk zetten.
Welk idee heb je ingediend?
Mijn voorstel is om in de zorginstellingen voor drugsverslaafde en/of dakloze jongeren tot 23 jaar een strafpuntensysteem in te voeren. Dit om het percentage van schorsingen omlaag te halen. Want bijna 80% van deze jongeren is wel eens geschorst, veel te vaak om onbenullige redenen: De één wordt geschorst omdat die een te grote bek heeft gehad, waar de leiding niet goed mee om lijkt te kunnen gaan (dan de jongere ervoor te schorsen), de ander wordt geschorst omdat hij uitgegaan is. In Santa Maria maken jongeren ook wel eens de fout om binnen de instelling te gaan blowen, maar daar zijn veel gekke jongens bij en daar durft de leiding niets tegen te doen, maar is er toevallig een sukkeltje bij die iets verkeerd doet, dan wordt die wèl aangepakt.
Mijn strafpuntensysteem. Dit heb ik opgezet , omdat ik al ongeveer 11 jaren in het cirquit zit van dak- en thuislozen. Af en aan zet ik me nu al 8 jaar in als vrijwilliger voor daklozen in het algemeen.
Ik heb meegeholpen aan de totstandkoming van het MFC (multifunctioneel centrum voor drugsverslaafden). Nu anderhalf jaar lang praten we één keer in de maand gezamenlijk over hoe we 'dat ding' in stand moeten houden. We hebben alles verteld hoe ze het moesten doen.
Het strafpuntensysteem werkt eigenlijk zo:
Voor iedere fout die een jongere maakt, mag de desbetreffende leidinggevende een strafpunt geven.
Ieder strafpunt kost je 5 euro van je wekelijkse of maandelijkse zakgeld. En het zakgeld raak je niet kwijt. Wanneer je in dit strafpunten-traject zit, word je eigenlijk gedwongen om mee te werken, maar de groepsleiding wordt óók gedwongen om met de jongere te praten, want als je geschorst wordt, dan is je probleem weg, omdat je dan het probleem (samen met de jongere) naar een andere instelling verschuift. De jongere moet in de nieuwe instelling weer helemaal opnieuw beginnen, terwijl die instelling wel te horen krijgt waarom de jongere geschorst is op de vorige locatie. Daar begint de jongere dus niet met een schone lei, nee, die begint weer met zo'n dik dossier. Gebeuren daar weer één of twee dingen, ligt 'ie er weer uit, kan hij weer in een andere instelling beginnen!
Als jongeren om het minste of geringste geschorst worden, bouw je dus een heel dossier in een korte tijd op, waardoor je als volwassene amper meer vooruit komt.
Onaangekondigd of ongevraagd uitgaan op donderdagavond is een schorsings-reden. Terwijl het jongeren zijn. Jon-ge-ren! Dat doe je bij je eigen kinderen toch ook niet? 'Je bent te laat binnen, dus ga maar buiten slapen.'
Ik zit nu 5 jaar in het NUN en Iriszorg kan het niet ontkennen. Wij komen om de haverklap, af en aan, pieken en dalen is het, de ene keer is er dit gebeurt in de winter, dan in de herfst, dan in de lente, en dan weer in de winter, maar meestal gebeurt het 's zomers, dat jongeren bij het NUN aankloppen.
Onaangekondigd of ongevraagd uitgaan op donderdagavond is een schorsings-reden. Terwijl het jongeren zijn. Jon-ge-ren! Dat doe je bij je eigen kinderen toch ook niet? 'Je bent te laat binnen, dus ga maar buiten slapen.'
Ik zit nu 5 jaar in het NUN en Iriszorg kan het niet ontkennen. Wij komen om de haverklap, af en aan, pieken en dalen is het, de ene keer is er dit gebeurt in de winter, dan in de herfst, dan in de lente, en dan weer in de winter, maar meestal gebeurt het 's zomers, dat jongeren bij het NUN aankloppen.
Een paar weken geleden nog hadden we een jongetje van 14 jaar die aanklopte. Die mochten we niet binnen houden, maar het was weekend en het was nog winter. We konden hem moeilijk buiten laten dus ik zeg: Kerel, laat hem gewoon dit weekend hier binnen slapen, dan gaan we maandag ermee naar het kantoor. Ik neem daarvoor de verantwoordelijkheid op me. Zo gezegd zo gedaan, die jongen heeft een dag of 4 bij ons geslapen, de dag erop naar kantoor toe en hebben ze het geregeld: Tsjp! Weg... Maar nog geen bedankje hè? Maakt niet uit, maar dan weten ze in elk geval dat het wèl kan.
In het begin ging ik voor een eigen project en dat was een plek organiseren voor mensen die echt buiten slapen. Ik heb ervoor gevochten om dat erdoor te krijgen. Op een gegeven moment kwam er alleen een ander probleem op mijn pad en dat probleem was groter dan wat ik eigenlijk wilde doen. Dat was het alcohol-gedeelte binnen het MFC.
Ik heb gezegd: "Waarom alleen drugsverslaafden? Waarom niet ook voor mensen met een alcoholprobleem?"
In het begin ging ik voor een eigen project en dat was een plek organiseren voor mensen die echt buiten slapen. Ik heb ervoor gevochten om dat erdoor te krijgen. Op een gegeven moment kwam er alleen een ander probleem op mijn pad en dat probleem was groter dan wat ik eigenlijk wilde doen. Dat was het alcohol-gedeelte binnen het MFC.
Ik heb gezegd: "Waarom alleen drugsverslaafden? Waarom niet ook voor mensen met een alcoholprobleem?"
Wat zeg je daar? O, dat wist ik nog niet eens!
Ik zeg: "Wacht maar, ik zal het wel aankaarten."
Dus ik heb dit toen aangekaart bij de toenmalige MFC-projectleiding en ik heb gezegd van: "Waarom geen alcoholverslaafden?"
"Ja, omdat het MFC voor drugsverslaafden is."
"Ja, maar kijk, als mensen nou met een dubbele indicatie komen? Wil je een gedeelte van het probleem oplossen? Ben je gek ofzo?"
Dus ik heb dit nu ongeveer de laatste 8 maanden aangevochten en ik heb het mooi gewonnen."
