Hotel Living-room, deel V.

Nijmegen, 28 maart 2009.

In de blog vind je rond begin december vorig jaar enkele blogs met de titel "Hotel Living Room".
Deze vertelden over mijn ervaringen met het tijdelijk opvangen van een onbekende en thuisloze man op mijn kamer, die ik B. noemde.

Voor diegenen die benieuwd zijn: Ik kom B. nog eens in de zoveel tijd tegen. Hij heeft een redelijk constante slaapplaats gevonden in een andere stad.

Naast deze vooruitgang heeft hij nu eindelijk ook een uitkering.

Eindelijk? Ja, want gemeente-ambtenaren hebben soms een macaber gevoel voor humor:
Een dakloze een formulier meegeven die diens huisbaas moet tekenen om aan te kunnen tonen dat dat het woonadres is, is niet grappig.
Vooral niet als je zelf het Nederlands niet goed beheerst en dus niet weet dat je met dit formulier niets kunt -èn dat dit dus tot gevolg heeft dat je geen uitkering, geen geld!, krijgt...

Goed, dat is dus achter de rug.

B. vindt het niet gemakkelijk om z'n leven hier opnieuw op poten te zetten, maar stap voor stap slaagt hij er gestaag in!

Het allermooiste aan dit alles is, dat hij hoop heeft gekregen. Hoop dat het hem echt lukken kan om een leven op te bouwen in dit aparte landje.
Da's mooi, om dat in die ogen terug te zien, de hoop en zekerheid dat het hoe dan ook de goede weg is die B. is ingeslagen en dat B. dit nu ook zelf ziet, beseft en gelooft!

Dan is't nog niet gemakkelijk,
maar wie zei dat ook alweer?

Iedere keer dat je "moeilijk" zegt,
kun je dat vervangen door "mogelijk"...